به راستی
آیا آنچه در شریان های تو جریان دارد
خون است
یا عسل ؟. . . . . . آن گاه که با شهوت نوشتن برای تو
مشتعل می شوم
مرکب در میان دوات می جوشد
چون دیگی بر اجاق
و قلم در دستم
به مشعلی بدل می گردد
سپیده دم مرا آواز می دهد :
نزدیک می آیم
و چهره ام را می بینم
در آب زلال دریاچه
و خوب خیره می شوم
آن گاه
چهره ی تو را می بینم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: